عوام فریبی؟

دارم برای کاری یکی از دوره های تربیتی استاد بزرگوار عباسی ولدی را گوش می کنم. ایشان در عرصه تربیت دینی فوق العاده هستند. کم نظیر، نقطه زن و متخصص. عباسی ولدی بزرگوار در این دوره تربیتی روی یک موضوع تاکید دارند آن هم تفقه در دین (به معنای فهم عمیق در دین). ایشان به نکات دقیقی اشاره می کنند : -          تعریف مناسکی از دین در جامعه امروز به عنوان نشانه دینداری شناخته می شود که نیازی به تفقه به معنای فهم عمیق از دین ندارد. -          وقتی تربیت از معنای عام خود از حوزه دین خارج شود، دینداری به اصطلاح راحت و سطحی می شود. من اگر نمازم را بخوانم و مسلط به شکیات و احکام شدم و امثالهم می شوم متدین! -          اگر رفتیم به این سمت که من روابطم با عالم ( از خود تا دیگران و حتی عالم غیب) را بر اساس دین تنظیم و مدیریت کنم دیگر فهم سطحی از دین جوابگو نخواهد بود. -          بدون مناسک و فهم سطحی نمی شود به تدین رسید اما اگر این تدین در مناسک باقی ماند، دین مذمت می کند این نوع دینداری را. مثالش می شود خوارج. امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: المتعبد علی غیر فقه کحمار الطاحونه یدور و لایبرح.  عابدی که بدون فقه عمیق باشد مانند حمار آسیاب است، می چرخد ولی پیش نمی رود. -          وقتی تفقه عمیق در دین نداشتم، رفتار من هم مبتنی بر تعریف شخصی از دین می شود و در ادامه وقتی متدینین مناسک محور کم فقه به عنوان جماعت مذهبی شناخته شدند، بروز بیرونی دین برای جامعه رفتار همین عوام فریبی؟...

چند روزی هست دارم به کلیپ دقیق و تمیز مطیعی فکر می کنم تفاوت های سیاسی بسیار مفصلی با حاج میثم عزیز دارم اما واقعا به شخصه ایشون رو یک سرمایه کم نظیر برای جامعه مداحان می بینم حیف که قدرش را خود امت حزب الله هم نمی شناسد و نمی دانند و از روی هوی نفس مدام ایشان را می کوبند! استاد - مداحی با دغدغه های خوب و سواد دینی عمیق و دقیق! صدای ما که به دی جی مداح ها و خواننده های صورتی نمی رسد نزدیک هم نیستیم بهشان که تف کنیم روی صورت مبارکشان ان شاء الله که در برزخ و قیامت پاسخ درخوری بابت بدعت ها و تغییر ذائقه هایی که ایجاد کردند خواهند داد البته در آن روزگاران زبان ها قفل می شود و دهان ها سرویس و گرزهای آهنین و آتشین... پ.ن1: همسرم در مقطع هفتم شاگردان انقلابی صورتی دارد که چادر سر می کنند، سلام فرمانده ای باز تیر هستند مقید هستند که پیکسل های رنگارنگ شهدایی به کیف آویزان کنند و دیت های عاشقانه با دوست پسرهای حزب اللهی و ارزشی خود را در گلزار شهدا بگذارندتازه خیلی سنگین و رنگین کلی هم کادو برای یکدیگر رد و بدل می کنند :)) این است ماحصل تربیت غیر اهل بیتی و هیجانی آقایان کسانی که دوزار سواد ندارند اما داعیه دار تربیت نسل جدید هستند عمیقا می گویم خدا لعنتتان کند. پ.ن2: این پست سیاسی نبودا، فرهنگی تربیتی بود :)) عوام فریبی؟...

مایی که نه اهل دنیای آزاد، پوچ و بی قید این طرفی ها هستیم و نه اهل مکتب عرفان زدهِ بی در و پیکرِ هیجانیِ اخوانی آن طرفی ها، راحت می‌توانیم از بام تهران پایین را نگاه کنیم و چای نبات نوش کنیم و به گذر زمان دقیق شویم و غصه بخوریم! اما آیا چای نبات تمام این دردها را سامان می دهد؟ مگر اینجا قهوه تلخ است که با چایی نبات تمام دردها را تیمار کرد؟ گیرم نمایشنامه ای که برای مدیریت نوشته اند بی ربط به قهوه تلخ نباشد اما چایی نبات کجا و تسکین دردهایی که هر دو طرف به جان مان گذاشته اند کجا؟ بله هر دو طرف! چاره چیست؟ انتظار! عمل به تکلیف! به قول دکتر عمل به آنچه می دانیم! بله اما میان وعده چه می شود؟ چایی نبات +سفر:)) ما با مشهد شروع کردیم، سر از آهار و میگون درآوردیم و پریشب رسیدیم به یک زیارت نقلی و جمع و جور! همین پنجشنبه مهمان بانوی جلیله حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها بودیم! و چقققققققدر چسبید این زیارت! حدود ساعت 12 رسیدیم و تا بعد از نماز صبح ماندیم و خنکای هوای قم و لطافت نسیم حرم را وارد ریه کردیم. سری هم به مزار شیخ مرحوم بهجتِ عبدِ نازنینِ کم نظیرِ خدا زدیم و کمک خواستیم! زیارت با توجهی که رزق اشک همراهش باشد، قلب را صیقل می دهد، غبار را پاک می کند! پاک شدن را حس کردم درست مثل مشهد مقدس! اما نمی دانم این مازوت سوزی ها و سرب موجود در هوای تهران چقدر تاثیر گذار است، بر که می گردی به این شهر نفرین شده، ریه ها دوباره پر می شود از دود و حالت سنگین می‌شود! فلذا قرار شد شب جمعه ای بلا استثناء یا سیدالکریم باشیم یا قم و برای فرج هم دعا کنیم. پ.ن: امروز در وبلاگ عزیزی که از شهادت نوشته بود یاد شهید دوست داشتنی ام ابراهیم مجد افتادم! همو که با چشمان نازنینش امام زمان علیه السلام را د عوام فریبی؟...